35عربي
3|35|إِذ قالَتِ امرَأَتُ عِمرٰنَ رَبِّ إِنّى نَذَرتُ لَكَ ما فى بَطنى مُحَرَّرًا فَتَقَبَّل مِنّى إِنَّكَ أَنتَ السَّميعُ العَليمُ
اذري
35. (یا رسولوم!) عمرانین زؤوجهسینین (هننهنین): ائی رببیم، بتنیمدکینی سنه خیدمتکار (قول) اولماق اوچون نزیر ائدیرم. (بو نزیری) مندن قبول ائت! البته، سن ائشیدنسن، بیلنسن! – دئدیگینی خاطیرلا!
اذري ٢
35- عمرانین آروادی نین :<<پروردگارا! بطنیمده کینی [یالنیز سنه خدمتکار اولوب دنیادان] آزاد اولماق اوچون سنه نذر ائتدیم، مندن قبول ائت! البتّه سنسن ائشیدن و بیلن>>، -دئدیگینی اؤز یادینا سال!
عثمانلي
35- بر زمان عمرانڭ خانمی (حَاننَه) شویله دیمشدی: "ربّم! کرچکدن بی قارنمده کینی (عبادت ایچون) آزاد ایدیلمش (بر کوله) اولارق سڭا آدادم، آرتق بندن قبول بویور! شبههسزکه سمیع (هر نیازی ایشیتن)، علیم(هر شیئی بیلن) آنجق سنسڭ!"
ترکچە
3|35|İmran'ın karısı: "Rabbim, karnımdakini tam hür olarak sana adadım, benden kabul buyur, şüphesiz sen işitensin, bilensin" demişti